Hoi allemaal,

Maart is al begonnen. Dat betekent dat we in de buurt komen van de lente-equinox op 21 maart. In de weken rond deze dag is de kans op noorderlicht het grootst en is het gemiddeld ook wat intensiever dan in de rest van het jaar. Dat geldt trouwens ook voor de herfst-equinox op 21 september. Je zou misschien denken dat er in de winter juist meer poollicht zou zijn, omdat dan het zo lang donker is, maar dit is dus niet zo.

Het aantal dagen dat het magneetveld van de aarde verstoord is, is hoger in de lente en de herfst. Credit: David Hathaway, NASA

 

Het aantal dagen dat het magneetveld van de aarde verstoord is, is hoger in de lente en de herfst. Credit: David Hathaway, NASA.

In het voor- en najaar is het gemiddeld aantal dagen met poollicht ongeveer een factor twee groter dan in de winter. Dat verschil komt door het Russel-McPherron-effect. Dat heeft te maken met de stand van de aarde. De lijn tussen de twee magnetische polen op de aarde staat dan loodrecht op de lijn zon-aarde. Hoe het precies werkt is wat ingewikkeld en nog niet 100% duidelijk, maar het magneetveld van de aarde reageert dan beter op deeltjes van de zon. Lees dit artikel als je wat meer wilt weten over het Russel-McPherron-effect.

 

Meer zonnevlekken

Er is nog meer goed nieuws. Dat wil zeggen: als dit klopt. Volgens de zonnefysisci McIntosh en Leamon zou het komende zonnevlekkenmaximum wel eens hoger uit kunnen vallen dan men aanvankelijk dacht. Deze piek (rond 2025) zou uitkomen op een gemiddeld maximum, terwijl dit eigenlijk lager werd verwacht.

Het National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) maakt voor elke zonevlekkencyclus een verwachting van het komende maximum, welke breed wordt geaccepteerd. NOAA schat in dat het volgende maximum ongeveer net zo laag zou zijn als het vorige maximum rond het jaar 2013. Dat was onder gemiddeld.

Maar volgens McIntosh en Leamon zou dat dus hoger uit kunnen vallen. Dat zou komen doordat de vorige zonnecyclus nog niet helemaal was afgesloten toen de nieuwe cyclus begon. In de jaren 2020 en 2021 waren beide cycli dus actief en die twee hadden interactie met elkaar.

McIntosh and Leamon bekeken zonne-data tot 270 jaar terug en ontdekten dat de tijd tussen het einde van de huidige cyclus en die van de vorige cyclus wat zegt over de hoogte van het komende maximum. Hoe langer deze tijd, des te lager het volgende maximum. En hoe korter deze periode, hoe hoger die piek.

Lees meer over het onderzoek van McIntosh and Leamon in dit artikel: https://spaceweatherarchive.com/2022/02/25/the-termination-event-has-arrived/. Daar staat ook een mooie zonnevlekken-grafiek met de verschillende voorspellingen.

Hebben ze een punt? Over een paar jaar zullen we het zien 🙂

Bijgaande foto: Noorderlicht vanaf de Afsluitdijk op 6 maart 2016, door Wessel Hiemstra.